- 570 - 1357, 12 X, Praga (Praga) des nehesten donerstages vor. s Gallen tag, unser reiche i.d. XII iar u. d. keys. i.d. III Karol IV, cesarz (Karl Romischen Kaiser), stwierdza, iż w jego obecności Wacław I i Ludwik I, książęta śląscy i panowie Legnicy (Wenczlaw und Ludweig, herczogen zu Slezie und zu Lignicz), rozstrzygnęli trwający między nimi spór w ten sposób, iż Wacław I zrzekł się pretensji do Krzeczyna Wielkiego k. Lubina (Grozzer Krycheyn), Krzeczyna Małego k. Lubina (Mynner Krycheyn), Pieszkowa k. Lubina (Peczkendorf), Osieka k. Lubina (Ossek), Miłogostowic k. Lubina (Schonburn), Buczynki k. Lubina (Buchwald), Bieniowic k. Legnicy (Benewicz) i Szczytnik Małych k. Legnicy (Schildern), natomiast Ludwik I do Namysłowa (Namslaw) z przynależnościami. Książęta zobowiązują się równocześnie wyrównać szkody wyrządzone ich poddanym w okresie trwania sporu, szczególnie zaś Wacław I powinien zwrócić wszystkie dobra zabrane Wylrichowi von Wangenteyn, a także nie przeszkadzać sobie wzajemnie. Transumpt: niem., AP Wrocław, Rep. 3, nr 168. Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych - Regesty Śląskie - tom III - 1355 - 1357 - Opracowała Janina Gilewska-Dubis
Zamknij dokument |